Man vrijgesproken van meesleuren rottweiler

Man vrijgesproken van meesleuren rottweiler

De 29-jarige Utrechter die ervan werd beschuldigd een rottweiler fietsend te hebben meegesleurd tot het dier dood neerviel, is gisteren vrijgesproken. De hond, die door de laatste eigenaar Black was gedoopt, was eigendom van de ex-schoonvader van Martijn R.
Toen de hondenbezitter in de zomer van 2008 werd opgepakt, wist zijn dochter niet wat ze met Black aan moest en belde Martijn.

,,Ik heb een drukke baan en kan eigenlijk helemaal geen hond hebben, maar ik ben ook niet de slechtste. Ik wil mensen helpen’’, vertelde de Overvechter. Hij nam de hond in huis.

Op 26 juli 2008 besloot Martijn dat het dier naar het asiel moest. ,,Black verdiende een baasje dat hem wel goed verzorgt.’’ Bij een vriend thuis belt Martijn de Dierenambulance om te vertellen dat hij een hond gevonden heeft. De Dierenambulance laat echter weten dat het ophalen van gevonden dieren haar werk niet is. Via Amivedi (stichting voor vermiste en gevonden dieren) wordt een plekje in het asiel aan de Koningsweg geregeld. De hond kan er die middag terecht.

,,Ik had geen auto, dus die vrouw zei: dan breng je hem toch met de fiets?’’, vertelt Martijn de rechter. ,,Ik ging wel vaker met hem van Overvecht naar de Berenkuil, dus dat ritje naar de Koningsweg moest hij ook wel aan kunnen, dacht ik.’’

Maar het was een stikbenauwde en warme dag en Martijn kreeg naar eigen zeggen pas op de Agnietenstraat door dat Black het ritje níet aankon: de hond stortte in mekaar. Tsja, daarvóór gaf de hond een paar keer aan dat hij de andere kant op wilde: ,,Maar ik heet Martijn, geen Martin Gaus. Ik ben geen hondenkenner.’’

Martijn wilde de Dierenambulance bellen maar had geen beltegoed en fietste naar het huis van een vriend. Met vriend en water voor de hond, keerde Martijn terug naar de Agnietenstraat. ,,Toen was de Dierenambulance er al en ik ben geen ramptoerist, wilde niet m’n kop er tussen steken. Ik dacht: het zal wel goedkomen.’’

Getuigen verklaarden dat de hond achter de fiets aansjokte, het schuim op de bek en bebloede poten. Even nadat de eigenaar er vandoor ging, stierf het dier.

Er is sectie op Black verricht, maar daaruit kon niet worden vastgesteld of de zoolkussens kapot waren door het lange lopen. De hond had een bloeding aan de achterzijde van zijn nek, en niet in de hals zoals gebeurd zou zijn wanneer de hond zou zijn voortgetrokken. Gecontstateerd werd dat Black de geest gaf door ernstige longstuwing.

De rechter sprak Martijn vrij. Hij achtte niet bewezen dat het dier opzettelijk is meegesleurd of dat de hond pijn of letsel opliep omdat Martijn opzettelijk aan de riem rukte terwijl de hond kennelijk niet meer in staat was te lopen. Volgens de rechter stierf de hond als gevolg van plotseling lichamelijk. ,,Maar het was een benauwde dag, dan sterven meer mensen en kan dat ook bij dieren gebeuren.’’

Er was een onvoorwaardelijke werkstraf van zestig uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken met een proeftijd van twee jaar geeist.

Bron: AD.nl