Gespecialiseerde Officier van Justitie voor Dierenwereld

DEN HAAG - Het Openbaar Ministerie (OM) moet een gespecialiseerde officier van justitie krijgen om radicale dierenactivisten beter te kunnen bestrijden. Dat zei PvdA-Tweede Kamerlid Ton Heerts zaterdag.

Hij reageerde op uitspraken van de Britse politie-infiltrant Adrian Radford dat die activisten Nederland steeds vaker als hun thuisbasis gebruiken voor acties in andere landen. Als dat klopt, is dat „zorgwekkend”, zei Heerts. Het is wel iets „wat we al aan hadden zien komen, omdat het zich al een tijdje naar Nederland verplaatst”.

Het Kamerlid zal de kwestie op korte termijn aankaarten met verantwoordelijk ministers Ernst Hirsch Ballin (Justitie) en Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken). Heerts heeft de indruk dat het kabinet zich bewust is van de positie die Nederland inneemt bij radicale dierenactivisten.

De politie krijgt een landelijk team voor de bestrijding van dierenextremisme. Dat zou bij justitie ook moeten gebeuren, stelde Heerts. Radicale dierenactivisten gebruiken volgens hem valse tactieken. Ze richten vernielingen aan, bedreigen of mishandelen mensen of stichten brand. Volgens Heerts is sprake van een soort „sluimerende bedreiging”.

Geen Blank Kalfvsvlees meer Supermarkten

AMSTERDAM (ANP) - Vrijwel alle supermarkten zijn gestopt met de verkoop van blank kalfsvlees. Dat meldde Wakker Dier zondag. Die organisatie voerde het afgelopen half jaar campagne tegen de verkoop omdat blank kalfsvlees komt van kalveren die aan bloedarmoede leden.

Wakker Dier zegt dat het de laatste weken toezeggingen kreeg van Jumbo, Plus, Aldi, Lidl, Boon, Coop, Dekamarkt, Hoogvliet, Nettorama, Poiesz, Sanders, EM-Té, Spar en Vomar dat ze al geen blank kalfsvlees meer verkopen of binnen enkele maanden de verkoop stoppen. Eerder hielden Dirk, C1000, Super de Boer, AH, Bas, Digros en Deen daar al mee op.

Volgens Wakker Dier willen alleen de supermarktketens Jan Linders en Boni nog geen eind maken aan de verkoop. Het blanke kalfsvlees is ook nog veel in de horeca en bij keurslagers te krijgen. De dierenvrienden zullen ook hen proberen over te halen.

Wakker Dier is tegen blank kalfsvlees, omdat de dieren op een ijzerarm dieet worden gezet. Daardoor krijgen ze bloedarmoede.

Bedreigde dieren slachtoffers van ontbossing in Jakarta

JAKARTA - Wilde tijgers en olifanten in Sumatra doodden de afgelopen twee maanden dertien mensen, veelal illegale houtkappers.
afbeelding vergroten Een Sumatraanse tijger die al drie mensen zou hebben gedood, is gevangen om te worden overgebracht naar een dierentuin.
Het lijkt een bloedige wraakactie. Maar uiteindelijk zijn de dieren de grote verliezers.

„In Sumatra kunnen de tijgers, olifanten, orang-oetangs en neushoorns bijna geen kant meer uit,’’ constateert Desma Murni van het Wereld Natuur Fonds in Indonesië. ,,Het bos wordt voor hun poten weggekapt en opgesplitst. Terwijl die dieren juist een groot leefgebied nodig hebben om te overleven: om te eten, te paren en om zich voor stropers te kunnen verbergen.’’

In twintig jaar tijd verloor het ooit zo groene eiland niet alleen de helft van zijn bosoppervlakte, maar ook meer dan de helft van de populatie olifanten, orang-oetangs en van de bedreigde Sumatraanse tijgers.

De grote dieren zijn zonder bescherming van de ondoordringbare regenwouden en veenbossen een makkelijke prooi voor stropers en boeren. Hun huid, slagtanden en beenderen zijn erg in trek bij de Chinese medicijnmakers in de regio. En baby orang-oetangs leveren goed geld op bij de verkoop als ‘huisdier’.

Boeren en plantagehouders helpen de stropers een handje met het strooien van vergif en het zetten van vallen. Zij zijn doodsbang voor de wilde olifanten die hun velden plattrappen. En voor de tijgers, want die smikkelen hun koeien en geiten op.

Omgekeerd voelen de dieren zich ook bedreigd. Terecht, vindt Desma. Met zo’n immense ontbossing is het niet vreemd dat de opgejaagde dieren mensen in hun leefomgeving aanvallen en hun oogst opeten. ,,De dieren valt niets te verwijten,’’ stelt de Indonesische minister Kaban van Bosbouw. ,,Het is immers hun leefomgeving die wordt bedreigd.’’

Intussen sneuvelt elke minuut een stuk bos ter grootte van een paar voetbalvelden. Per jaar verdwijnt ruim een miljoen hectare regenwoud. De legaal en illegaal gekapte bosreuzen voeden de papier- en meubelindustrie tot in Europa en Amerika. Ter plekke verrijzen plantages voor hout, oliepalm, koffie en rubber, wegen en fabrieken. De 235 miljoen Indonesiërs claimen steeds meer ruimte.

De bedreigde dieren in Sumatra zijn de grootste slachtoffers van de ontbossing, benadrukt Desma. Maar ook elders verliezen de dieren rap terrein. De zestig overgebleven Javaanse neushoorns hebben nauwelijks genoeg leefgebied om zich te kunnen voortplanten en op Sumatra leven er nog maar driehonderd. In Kalimantan sneuvelen jaarlijks drieduizend orang-oetangs door oprukkende oliepalmplantages en door bosbranden. In Ceram (Molukken) dreigt de oranje gekuifde kaketoe te verdwijnen; de paradijsvogel in Papoea wacht eenzelfde lot.

Om deze diersoorten gaat het:
Sumatraanse OlifantSumatraanse TijgerSumatraanse NeushoornOrang-OetangKaketoeParadijsvogel

Een Amerikaanse die een tweedehands bankstel aanschafte, kocht geen kat in de zak. Wel een kat in de bank.

Het was een koopje: Vickie Mendenhall betaalde slechts 27 dollar voor de bank. Na een paar dagen begon de bank plotseling te mauwen. Dagenlang zocht ze naar waar het geluid vandaan kwam. Ten slotte vond ze een hongerige lapjeskat in de sofa.

Haar vriend Chris Lind zat op een avond tv te kijken toen hij iets voelde bewegen in de bank. Hij trok het meubelstuk van de muur, tilde het op en vond de kat. Het dier was vermoedelijk door een klein gat aan de onderkant in de bank gekropen.

Vickie belde de winkel waar ze de bank gekocht had, maar die had geen informatie over van wie de bank afkomstig was. Daarop besloot ze de kat te brengen naar het asiel waar ze werkt, zodat het dier kon aansterken. Ook zocht Vickie contact met de media, in de hoop dat de eigenaar zich zal melden.

Dat werkte. Een paar dagen later belde het baasje op, nadat een kennis hem had gewezen op een tv-reportage over de kat. Het bleek dat de 9-jarige kat Callie gelijktijdig met de bank was verdwenen

Verwaarloosde hond in beslag genomen

BREDA - Hondenwachters hebben vrijdagochtend een sterk vermagerde hond in beslag genomen bij een woning aan de Simonsberg in Breda. Ze gingen een kijkje nemen na klachten uit de buurt over de verwaarlozing van het dier.

Toen ze aan de deur kwamen troffen ze de uitgemergelde hond aan. In overleg met de officier van justitie is het dier in beslag genomen. De eigenaar krijgt een proces-verbaal.

HOE KON JE!!!

Toen ik een pup was, amuseerde ik je met mijn gekste streken en maakte ik je aan het lachen. Je noemde mij je kind, en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes werd ik je beste vriend. Als ik "stout" was, schudde je met je vinger naar me en vroeg me "hoe kon je?", maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen.

Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer dan verwacht omdat je het vreselijk druk had, maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt. Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus tegen je aanschurkte en dat ik naar je diepste geheimen- en dromen luisterde, en ik kon me geen beter leven voorstellen. We maakten lange wandelingen en renden door het park, maakten ritjes in de auto, stopten om een ijsje te kopen (ik kreeg alleen het hoorntje want "ijs is slecht voor honden", zei je) en ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het eind van de dag thuis zou komen.

Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en je carrière besteden, en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner. Ik wachtte geduldig op je, troostte je als je gekwetst of teleurgesteld was, gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam. En toen werd je verliefd. Zij -inmiddels je vrouw- is geen "hondenmens". Toch verwelkomde ik haar in het huishouden, probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar. Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.

Toen kwamen de menselijke baby's en ik deelde in je opwinding. Ik was gefacineerd door hun roze huidjes, hoe ze roken, en ik wilde ze ook bemoederen. Alleen maakten jij -en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen, en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen, of naar de bench. Oh..., ik wilde zo graag van ze houden, maar ik werd een "gevangene van de liefde".

Toen ze groeiden, werd ik hun vriend. Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op, staken vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op m'n neus. Ik hield van ze en van hun aanraking -jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam-, en ik zou hen met mijn leven hebben verdedigd als het nodig was geweest. Ik glipte stiekum in hun bedden en luisterde naar hun zorgen en geheime dromen, en samen wachtten we op het geluid van jouw auto op de oprit.

Er was een tijd dat, -als anderen je vroegen of je een hond had, je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde. De afgelopen jaren antwoordde je slechts "ja" en veranderde van onderwerp. Ik was van "jouw hond" verworden tot slechts "een hond", en iedere euro die je aan mij besteedde werd er een teveel. Nu heb je een carrièrekans in een andere stad, en jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden toegestaan zijn. Je hebt de juiste beslissing genomen voor je "gezin", maar er was een tijd dat ik je enige "gezinslid" was. Ik was blij en opgewonden over de autorit, tot we bij het dierenasiel stopten. Het rook naar honden en katten, naar angst, naar hulpeloosheid. Je vulde de paperassen in en zei "ik weet zeker dat jullie een goed tehuis voor haar vinden". Zij haalden hun schouder op en keken je meewarig aan. Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van middelbare leeftijd, zelfs voor een met "papieren".

Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband lostornen terwijl hij schreeuwde "Nee pappa! Laat ze niet mijn hond meenemen!". En ik maakte mij zorgen om hem, en over wat je hem hiermee bijbracht over vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, en over respect voor alle leven. Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd, je vermeed het mij in de ogen te kijken, en weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen. Je moest nog een deadline halen -en ik nu ook.

Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist dat je zou verhuizen, en dat je geen poging had gedaan om een goed tehuis voor me te vinden. Ze schudden het hoofd en zeiden "hoe kon je".

Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is met hun drukke bezigheden. Ze voeren ons natuurlijk, maar al dagen heb ik geen trek meer. In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek, hopende dat jij het was. Dat je van gedachten was veranderd. Dat dit allemaal een nare droom was. Of hoopte ik tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden. Toen ik me realiseerde dat ik niet opkon tegen die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes, -die geen idee hadden wat hen te wachten stond, trok ik me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel en wachtte af.

Ik hoorde haar voetstappen toen ze me kwam halen aan het eind van de dag, en ik liep met haar terug de gang door naar een aparte kamer. Een gelukzalig stille kamer. Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren en vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken. Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren, maar ook voelde ik een zekere opluchting. De "gevangene van de liefde" was aan het einde van haar dagen gekomen. Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen. De last die zij moet torsen is zwaar, dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde. Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot terwijl een traan over haar wangen gleed. Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten, al die jaren geleden. Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden. Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde, ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde "hoe kon je?".

Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei "het spijt me zo". Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was ervoor te zorgen dat ik naar een betere wereld ging, waar ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden, of voor mezelf zou moeten zorgen; -een plaats van licht en liefde, zo verschillend van dit aardse bestaan. Met het laatste beetje energie dat ik nog had, probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen dat mijn "hoe kon je?" niet tegen haar gericht was. Ik dacht aan jou, lieve baas. Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.

Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen!

Noot van de auteur:

Als de tranen je in de ogen stonden bij het lezen van "Hoe kon je?", zoals bij mij toen ik het schreef, dan komt dat doordat het een samenstelling is van de verhalen van miljoenen huisdieren die ieder jaar in asiels over de hele wereld sterven. Iedereen mag het verhaal verspreiden voor niet-commerciële doeleinden, zolang de auteur wordt vermeld.

Gebruik dit verhaal om mensen voor te lichten. Vertel mensen dat een huisdier in huis nemen een belangrijke beslissing is, en dat dieren onze liefde en zorg verdienen. Dat een huisdier je eigen verantwoordelijkheid is, en een huisgenoot voor jaren.
Je krijgt er zoveel liefde en trouw voor terug!

Hyves voor Chin-Chan

Er is voor Chin-Chan, de Ashera (reuzenkat) die 14 maanden geleden door de AID in beslag is genomen en nog steeds niet is vrijgelaten een hyves opgericht:

Chin-Chan hyves

Wil je ook je steun betuigen aan deze mooie dieren, wordt dan lid van deze hyves.

Man vrijgesproken van meesleuren rottweiler

Man vrijgesproken van meesleuren rottweiler

De 29-jarige Utrechter die ervan werd beschuldigd een rottweiler fietsend te hebben meegesleurd tot het dier dood neerviel, is gisteren vrijgesproken. De hond, die door de laatste eigenaar Black was gedoopt, was eigendom van de ex-schoonvader van Martijn R.
Toen de hondenbezitter in de zomer van 2008 werd opgepakt, wist zijn dochter niet wat ze met Black aan moest en belde Martijn.

,,Ik heb een drukke baan en kan eigenlijk helemaal geen hond hebben, maar ik ben ook niet de slechtste. Ik wil mensen helpen’’, vertelde de Overvechter. Hij nam de hond in huis.

Op 26 juli 2008 besloot Martijn dat het dier naar het asiel moest. ,,Black verdiende een baasje dat hem wel goed verzorgt.’’ Bij een vriend thuis belt Martijn de Dierenambulance om te vertellen dat hij een hond gevonden heeft. De Dierenambulance laat echter weten dat het ophalen van gevonden dieren haar werk niet is. Via Amivedi (stichting voor vermiste en gevonden dieren) wordt een plekje in het asiel aan de Koningsweg geregeld. De hond kan er die middag terecht.

,,Ik had geen auto, dus die vrouw zei: dan breng je hem toch met de fiets?’’, vertelt Martijn de rechter. ,,Ik ging wel vaker met hem van Overvecht naar de Berenkuil, dus dat ritje naar de Koningsweg moest hij ook wel aan kunnen, dacht ik.’’

Maar het was een stikbenauwde en warme dag en Martijn kreeg naar eigen zeggen pas op de Agnietenstraat door dat Black het ritje níet aankon: de hond stortte in mekaar. Tsja, daarvóór gaf de hond een paar keer aan dat hij de andere kant op wilde: ,,Maar ik heet Martijn, geen Martin Gaus. Ik ben geen hondenkenner.’’

Martijn wilde de Dierenambulance bellen maar had geen beltegoed en fietste naar het huis van een vriend. Met vriend en water voor de hond, keerde Martijn terug naar de Agnietenstraat. ,,Toen was de Dierenambulance er al en ik ben geen ramptoerist, wilde niet m’n kop er tussen steken. Ik dacht: het zal wel goedkomen.’’

Getuigen verklaarden dat de hond achter de fiets aansjokte, het schuim op de bek en bebloede poten. Even nadat de eigenaar er vandoor ging, stierf het dier.

Er is sectie op Black verricht, maar daaruit kon niet worden vastgesteld of de zoolkussens kapot waren door het lange lopen. De hond had een bloeding aan de achterzijde van zijn nek, en niet in de hals zoals gebeurd zou zijn wanneer de hond zou zijn voortgetrokken. Gecontstateerd werd dat Black de geest gaf door ernstige longstuwing.

De rechter sprak Martijn vrij. Hij achtte niet bewezen dat het dier opzettelijk is meegesleurd of dat de hond pijn of letsel opliep omdat Martijn opzettelijk aan de riem rukte terwijl de hond kennelijk niet meer in staat was te lopen. Volgens de rechter stierf de hond als gevolg van plotseling lichamelijk. ,,Maar het was een benauwde dag, dan sterven meer mensen en kan dat ook bij dieren gebeuren.’’

Er was een onvoorwaardelijke werkstraf van zestig uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken met een proeftijd van twee jaar geeist.

Bron: AD.nl

Zeldzame apen doodgeschoten

Drie stropers hebben in Vietnam vijf zeldzame apen doodgeschoten. De stropers werden gearresteerd toen zij met hun buit het Hon Ba-Natuurpark in Centraal Vietnam uit slopen. De stropers staat twee tot zeven jaar celstraf te wachten.

De zeldzame apen, de zwartscheendoeken, behoren tot de familie van de meerkatten en staan op de Rode Lijst met bedreigde diersoorten van de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN). De apen hebben zwarte poten en een witte staart.

Wetenschappers schatten het aantal apen in Vietnam op slechts enkele honderden. Het vlees van de apen is populair in Vietnamese restaurants en de botten worden gebruikt in traditionele geneesmiddelen.
Dierenbeschermers vinden dat de Vietnamese politie de laatste jaren niet daadkrachtig heeft opgetreden tegen stropers.

Jager wordt gezocht voor neerschieten van een Wolf

AMSTERDAM - Een jager in Saksen, Duitsland, wordt nu zelf opgejaagd. Natuurorganisaties hebben tienduizend euro uitgeloofd aan de persoon die bruikbare inlichtingen kan verschaffen over de man die een zeldzame wolf neerschoot en dagenlang liet lijden.

De Gesellschaft zum Schutz der Wölfe in Duitsland probeert al een tijdje tevergeefs een vuist te maken tegen het illegaal neerschieten van wolven. Met het geldbedrag hoopt de vereniging niet alleen de jager te pakken te krijgen. Ook hopen ze dat overtreders zich bedenken alvorens ze opnieuw een wolf afschieten. De viervoeter die vorige week in Saksen werd doodgeschoten was voor de wolvenbescherming de druppel die de emmer deed overlopen. Uit een autopsie bleek namelijk dat het dier in zijn maag geschoten was en daardoor niet onmiddelijk was overleden, maar nog dagenlang had moeten lijden.

In de Duitse deelrepubliek leven ongeveer vijftig wolven, verdeeld over vijf verschillende groepen.

Honden vergiftigd in Twijzel

In en rond het dorp Twijzel is in de afgelopen maand een hondenhater actief. In het dorp zijn namelijk meerdere honden vergiftigd. Twee honden overleefden de vergiftiging niet. Zo stierf de Mechelse herder van de familie Van der Valle na het opeten van een brok rauw gehakt met daarin insecticide. Een aantal honden kon ontsnappen aan de dood dankzij snel ingrijpen van een dierenarts.

Bij de familie Van der Valle was er vergiftigd gehakt over de schutting in de tuin gegooid. Nadat hun Mechelse herder het gehakt opat begon het dier een half uur later te braken. Het dier werd nog wel naar de dierenarts gebracht, maar stierf. Ook de Rottweiler van Autohandel Twijzel is vergiftigd en werd dood op het terrein gevonden. Wie achter deze gruwelijke daad is, is tot op het heden niet bekend.

Chin-Chan zit nog steeds vast

Ruim veertien maanden na de inbeslagname op Schiphol is er nog steeds geen duidelijkheid over het lot van Shin-Chan, de 27.000 euro kostende reuzenkat.

Het Eindhovense echtpaar Borrenbergs dat het dier begin januari 2008 kocht in Amerika is inmiddels de wanhoop nabij. “We horen al maanden niets meer van de AID en het OM en zijn nog steeds in afwachting van een proces. Inmiddels is Shin-Chan uitgegroeid tot een volwassen dier en hebben we hem nog steeds niet gezien”, verzucht Jeffrey Borrenbergs. Volgende week heeft de Brabander weer overleg met topadvocaat mr. Bram Moszkowicz om te kijken hoe ze het hele proces over het lot van het dier kunnen versnellen. De Algemene Inspectiedienst heeft inmiddels een dossier afgerond en dat doorgestuurd naar het Functioneel Parket.

Een woordvoerster van dit justitiële apparaat laat echter weten dat het onderzoek nog steeds loopt en dat er nog helemaal geen zicht is op een datum van een zitting waarop een beslissing genomen gaat worden.

Nieuwe poot voor de olifant Mosha

De jonge Aziatische olifant Mosha kan weer vrolijk trompetterend door de jungle trekken. Door in het grensgebied tussen Thailand en Cambodja op een landmijn te trappen, verloor het dier toen het amper zeven maanden jong was haar rechtervoorpoot. Halfdood belandde Mosha in de 'Friends of the Asian Elephant' dierenkliniek in het Thaise Lampang en werd gered door een unieke ingreep. In 2007 kreeg ze daar als eerste olifant ter wereld een prothesepoot.

Nu is Mosha drie jaar oud en moest de prothese aangepast worden aan haar nieuwe gestalte. Mosha en haar collega-olifantenweesjes in het opvangcentrum worden meer en meer een symbool in de strijd tegen de verboden landmijnen. Elk jaar vallen er onder de Thaise burgers 100 nieuwe doden door de vreselijke wapens

Broedplaats van Walvishaai ontdekt (de 1e)

In ondiepe wateren ten oosten van de Filipijnen hebben vissers een pasgeboren walvishaai gevonden. Daarmee is vermoedelijk de eerste broedplaats van walvishaaien ooit ontdekt. Dat heeft het Wereld Natuur Fonds (WNF) maandag laten weten.

Vissers troffen het 38 centimeter lange jong aan bij de kustplaats Donsol in het centrum van het eilandenrijk. Ze bonden een touw om de staart van de jonge vis en sleepten het dier naar een strand, zodat hij niet kon ontsnappen. Biologen onderzochten het dier waarna het in dieper water weer werd vrijgelaten.

Walvishaaien kunnen vijftien meter lang worden en zijn de grootste vissen ter wereld. Tot nu toe was onbekend waar ze broeden. De walvishaai is een bedreigde diersoort. Er zijn nog ongeveer duizend exemplaren ter wereld.

Kangoeroe terroriseert Australisch gezin

CANBERRA - Een Australisch stel in de hoofdstad Canberra werd zondagochtend ruw gewekt door een kangoeroe van zo'n 1 meter 75, die door het glas de slaapkamer binnenviel en op bed sprong. Dat meldden lokale media maandag.

Het stel dook door de schrik van het glasgerinkel met hun 9-jarige dochter onder de lakens, terwijl de enorme kangoeroe bovenop hun sprong.
De 42-jarige vader dacht: ''Er komt een geschifte ninja door het raam.''

Het gewonde dier stuiterde door de kamer en smeerde alles onder het bloed. Vervolgens dook het buideldier de naastgelegen kamer in, waar een tienjarige jongen lag te slapen.
Hij gilde naar zijn ouders dat er een kangoeroe in zijn kamer was, waarop zijn vader het 40 kilo wegende dier aanviel, in een houdgreep nam en door voordeur naar buiten smeet. Daarop verdween de kangoeroe in de bosjes.

Het is waarschijnlijk het zeldzaamste zoogdier op aarde: de Javaanse neushoorn, een schuw dier dat het grootste deel van zijn leven doorbrengt in dichtbegroeide wouden en zich meestal aan de menselijke waarneming onttrekt. Eind vorige week dook er echter een video op waarin een moeder en haar jong te zien zijn, gezamenlijk badend in een verfrissende modderpoel. Waarschijnlijk worden de overgebleven plukjes regenwoud nog slechts bevolkt door zo’n 60 neushoorns, waardoor het dier de status heeft van het meest bedreigde zoogdier ter wereld. Stroperij en de habitatverwoestende houtkap zijn de voornaamste bedreigingen voor deze zachtmoedige dieren. De opnamen van de moederneushoorn en haar jong zijn te bewonderen op de nieuwssite van National Geographic.

De Javaanse Neushoorn